Ks. Stanisław KOSTUR. Był pierwszym proboszczem parafii po wydzieleniu jej z parafii Łowce. Duszpasterzował w latach 1979-1986. Znany był ze swojej pracowitości, solidności oraz oddania dla parafii. Stawiał też duże wymagania sobie i członkom parafii. Zaangażowany w ciągłe upiększanie wnętrza kościoła. Dzięki jego staraniom świątynia wzbogaciła się o nowe ławki, zakupiono organy oraz paramenty liturgiczne. Umiał znaleźć wspólny język z młodzieżą włączając ją w życie parafialne. Zmarł 20 października 2014 roku w domu Księży Emerytów w Korczynie.

Ks. kan. Roman MROSZCZYK. Proboszcz w Dobkowicach w latach 1986-2001. Jego największym dziełem i zasługą była inicjatywa wzniesienia nowej świątyni parafialnej oraz plebanii. Jako kapłan cenił sobie duszpasterstwo pielgrzymkowe, zwłaszcza w odniesieniu do lokalnych sanktuariów.
W kontakcie z wiernymi odznaczał się życzliwością i przyjaznym usposobieniem. Po zakonczeniu proboszczowania pozostał w parafii jako emeryt do 2013 roku, po czym przeniósł się do domu Księży Emerytów w Korczynie. Zmarł 29 listopada 2014 roku.

Ks. kan. Jan TURCZYN. Lata jego proboszczowania zamykają się w przedziale czasowym od 2001 do 2010 roku. Do najważniejszych prac poczynionych w tym okresie należą: wykonanie elewacji kościoła, witraży okiennych oraz malowanie wewnętrznych ścian świątyni. Ponadto budynek kościoła zyskał podjazd dla osób niepełnosprawnych, zakupiono figury do szopki bożonarodzeniowej, chrzcielnicę a przed frontonem posadowiono pomnik Jana Pawła II. Na niwie duszpasterskiej należy wspomnieć o powołaniu w tym czasie Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej. Za jego pobytu w parafii zaczęto prowadzić kronikę parafialną. Zmarł 18 sierpnia 2016 roku w Nozdrzcu.

Ks. Tadeusz RZĄSA. Pracował jako proboszcz parafii w latach 2010-2013. Kontynuując prace swoich poprzedników przy parafialnej świątyni przyczynił się do wybudowania schodów granitowych prowadzących do kościoła, dbał o jego ukwiecenie, był też organizatorem wielu pielgrzymek parafialnych do najważniejszych sanktuariów w Polsce.

Ks. kan. Eugeniusz NIEZGODA. Urodził się 7 lipca 1949 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 15 czerwca 1974 roku. Jako wikariusz pracował w parafiach: Lutcza, Radymno, Rzeszów i Brzozów. Następnie już jako proboszcz w parafiach Sierakośce, Łężany i Dobkowice (2013-2020). W trakcie jego proboszczowania nowy wygląd zyskało prezbiterium oraz ołtarz główny parafialnej świątyni. Na bocznych ścianach pojawiły się płaskorzeźby przedstawiające św. Jana Pawła II, św. Faustynę a ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy zyskała korony i zdobienia. Dokupiono również ławki oraz obito je specjalnym materiałem.
W tym samym czasie powstały ołtarze boczne. Podczas jego pobytu w parafii dokonano termomodernizacji plebanii. Na czas jego proboszczowania przypadło również poświęcenie nowo wybudowanej kaplicy cmentarnej (2013r.). Ksiądz Niezgoda był inicjatorem wielu innych pomniejszych prac, które trudno tutaj wymieniać. Zmarł 5 listopada 2021 roku w Orzechówce.

Ks. Bogdan KUPCZYK. Po odejściu na emeryturę ks. Niezgody, na administratora parafii wyznaczony został ks. Bogdan Kupczyk. Nowy gospodarz przeprowadził remont instalacji centralnego ogrzewania w budynku plebanii oraz zainstalowany został ekran do prezentacji pieśni podczas nabożeństw. Swoją pracę w parafii zakończył 1 marca 2022 roku

o. Franciszek (Felicjan) Gomułczak, bernardyn, wyświęcony w roku 1902, pracujący jako duszpasterz m.in. w klasztorze bernardyńskim w Gwoźdźcu k. Kołomyi (dzisiejsza Ukraina), pierwszy po wojnie administrator parafii w Przytocznej na trenie dzisiejszej diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, zmarły w 1948 roku w bernardyńskim sanktuarium św. Antoniego Padewskiego w Radecznicy (diec. zamojsko-lubaczowska).

o. Józef (Jan) Nowak, kapłan grecko-katolicki, bazylianin, ur. w 1916 r., wyświęcony na kapłana w roku 1942, wikariusz w Starej Soli k. Lwowa. Po wojnie za odmowę przejścia na prawosławie zesłany na 10 lat na Syberię, skąd powrócił po odbyciu kary. Pracował jako buchalter w cukrowni w Horochowie, prowadząc równocześnie tajne duszpasterstwo. Po upadku Związku Sowieckiego i powstaniu niepodległej Ukrainy wstąpił do zakonu OO Bazylianów. Zmarł we Lwowie w 2004 r.

Ks. kan. Tadeusz Tarnawski. Przyszedł na świat 5 maja 1934 roku
w Dobkowicach jako synStefana i Walerii Januszkiewicz. Po ukończeniu gimnazjum w Jarosławiu w 1954 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu. Studia filozoficzno-teologiczne ukończył w 1960 roku i uzyskał tytuł magistra teologii na podstawie pracy „Eucharystia w synodach przemyskich” (promotor ks. doc Wacław Świerzawski). Świecenia kapłańskie przyjął 12 czerwca 1960 roku w katedrze przemyskiej. Jako wikariusz pracował w parafiach: Kuńkowce, Jedlicze, Łąka i Desznica. Następnie duszpasterzował (po rocznym urlopie zdrowotnym) w Jarosławiu jako rektor kaplicy oraz jako proboszcz w Pełkiniach (1970-1987). W latach 1988-1989 był proboszczem w Pruchniku. Po roku proboszczowania w Pruchniku został spowiednikiem w rektoracie św. Ducha w Jarosławiu. Zmarł nagle, 7 marca 1990 roku w Jarosławiu. Spoczywa na cmentarzu w parafii Pełkinie.

Ks. dr Marian Balicki. Urodził się 13 lutego 1952 w Dobkowicach. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w WSD w Przemyślu w latach 1971-1977. Święcenia kapłańskie przyjął dnia 5 czerwca 1977 r. Uzyskał tytuł magistra teologii na KUL w 1993 r., następnie licencjat z pedagogiki rodziny w 1994 r. Doktorat uzyskał na Wydziale Teologii KUL w Lublinie, z teologii pastoralnej. Jako wikariusz pracował w parafii: Stobierna, w Stalowej Woli w parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski oraz w Nowej Dębie w parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski. Jako proboszcz posługiwał w parafii: Tarnobrzeg-Wielowieś, w Nisku w parafii pw. św. Józefa i od 2008 r. w Stalowej Woli w parafii pw. Św. Floriana. Pełnił przez dwie kadencję urząd Dziekana Dekanatu Nisko (1992 -2008), od 2018 r. był Wicedziekanem Dekanatu Stalowa Wola. Został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Konkatedralnej w Stalowej Woli w 1993 r. oraz uhonorowany godnością Kapelana honorowego Jego Świątobliwości w 2002 r. Ks. Marian Balicki był diecezjalnym duszpasterzem środowisk twórczych. Wydał kilka książek ze swoją twórczością Zginał tragicznie dnia 5 marca 2019 r. w wypadku samochodowym w miejscowości Zaleszany. Spoczywa na cmentarzu w Stalowej Woli.

ks. dr Franciszek Gomułczak SAC. Urodził się 21 sierpnia 1957 roku
w Dobkowicach, jako syn Mieczysława i Heleny Lonc. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Radymnie wstąpił we wrześniu 1976 roku do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. W październiku 1976 roku został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w Bartoszycach na Warmii. Po odbyciu służby wojskowej kontynuował formację w Seminarium w Przemyślu, skąd po ukończeniu czwartego roku studiów przeniósł się do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (Pallotyni). Po odbyciu nowicjatu i dokończeniu formacji w WSD w Ołtarzewie, 1 lutego 1985 roku złożył profesję wieczną, zaś 5 maja tegoż roku przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1985-1989 studiował historię Kościoła w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
W latach 1989-1992 był mistrzem nowicjatu w Ząbkowicach Śląskich.

W październiku 1992 roku na własną prośbę został skierowany do pracy na Ukrainie jako duszpasterz i Delegat Prowincjała na Ukrainę. W pracy duszpasterskiej na Ukrainie spędził w sumie 11 lat jako proboszcz i rekonstruktor kościoła parafialnego w Sarnach na Wołyniu, ojciec duchowny postulatu pallotyńskiego w Kamiennym Brodzie na Żytomierszczyźnie, oraz w latach 2000 – 2005 ojciec duchowny kleryków pallotyńskich i wykładowca historii Kościoła w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym we Lwowie. Owocem pobytu na Ukrainie jest książeczka „Po pożodze” będąca relacją pisemną z pierwszych pionierskich trzech lat pobytu na Wschodzie. Po powrocie do Polski pracował jako duszpasterz, misjonarz i rekolekcjonista w Lublinie, Otwocku, Zakopanem, oraz w l. 2011-15 jako wykładowca historii Kościoła w Seminarium pallotyńskim w Ołtarzewie. W latach 2015-2017 przebywał w Rzymie na stanowisku postulatora generalnego. Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół problematyki związanej z początkami pracy pallotynów polskich wśród polonii francuskiej od okresu międzywojennego do lat 60-tych XX wieku. Owocem tych zainteresowań są cztery pozycje książkowe. Obecnie mieszka w Otwocku.

Ks. Jan Balicki. Urodził się 6 lutego 1957 roku w Dobkowicach jakosyn Józefa i Janiny Rokicka. Po ukończeniu szkoły podstawowej, kontynuował edukację ponadpodstawową w Zespole Szkół Budowlanych w Jarosławiu. Zdany egzamin maturalny umożliwił mu studia filozoficzno-teologiczne oraz formację
w Seminarium Duchownym w Przemyślu. Po jego ukończeniu, przez posługę ks. bp Ignacego Tokarczuka przyjął dnia 24 czerwca 1984 roku święcenia kapłańskie. Pracował jako wikariusz w następujących parafiach: Albigowa, Brzozów, Kańczuga, Krosno-Polanka. Po latach pracy w charakterze wikariusza objął pierwsze probostwo w Nowym Łupkowie w 1993 roku. Kolejna placówka to probostwo w Nozdrzcu (od 1996 roku), gdzie spełniał również obowiązki wicedziekana dekanatu Dynów. Począwszy od dnia 24 sierpnia 2010 roku pozostaje proboszczem w parafii Giedlarowa koło Leżajska.